Քարե հռոմեական սյուները հիմնականում օգտագործվում են քարե ճաղերի և քարե սյուների վրա:Հռոմեական սյուները կազմված են քարե սյուներից և քարե քիվերից։Քարե սյունը կարելի է բաժանել երեք մասի` սյունի հիմք, սյունի մարմին և սյունի գլխարկ (սյունի գլխարկ):Յուրաքանչյուր մասի տարբեր չափերի, համամասնությունների և ձևերի, ինչպես նաև սյունակի լիսեռների տարբեր մշակման և դեկորատիվ նախշերի շնորհիվ ձևավորվում են սյունակների տարբեր ոճեր:
Այս հռոմեական սյունը մի տեսակ է, որը կոչվում է իոնական սյուն, իսկ իոնական սյունը կոչվում է նաև իգական սյուն:Իր նրբագեղ և ազնվական խառնվածքի շնորհիվ իոնական սյունը լայնորեն հայտնվում է Հին Հունաստանի մեծ թվով շենքերում, ինչպիսիք են Հաղթանակի աստվածուհու տաճարը և Աթենքի Ակրոպոլիսում գտնվող Էրեխթեոնի տաճարը:
Այս տեսակի սյունը համեմատաբար բարակ է, թեթև և լի նուրբ փորագրություններով։Սյունակի մարմինը երկար է, վերևում բարակ, ներքևում՝ հաստ, բայց կորություն չունի։Սյունի մարմնի ակոսը խորն է և կիսաշրջանաձև։Վերին կապիտալը բաղկացած է ֆրիզից և դրա վերևում երկու խոշոր միացված շրջանաձև մագաղաթներից, որոնց տանիքը գտնվում է արխիտրավից անմիջապես վերևում։Մի խոսքով, այն մարդկանց տալիս է անկաշկանդ, աշխույժ, ազատ ու գեղեցիկ խառնվածք։Հունաստանում իոնական սյունի առանձնահատկությունն այն է, որ այն համեմատաբար սլացիկ է և գեղեցիկ, սյունի մարմնի վրա 24 ակոսներ և սյունակի գլխին մի զույգ ներքև պտտվող զարդեր։Իոնական սյունը կոչվում է նաև իգական սյուն:
Մենք 43 տարի զբաղվում ենք քանդակագործության արդյունաբերությամբ, համեցեք հարմարեցնել մարմարե քանդակները, պղնձե քանդակները, չժանգոտվող պողպատից և ապակեպլաստե քանդակները: